Gezi Gerçekti…
Biz tüm renkleriyle, tüm sesleriyle Türkiye’ydik…
Farklı kültürel, etnik ve cinsiyet kimliklerimizle oradaydık.
Farklıydık ama sekiz yıl önce Gezi’de ortak bir özgürlük çığlığı attık.
Farklıydık ama sekiz yıl önce yeşilin yok edilmesine, doğanın talan edilmesine hep beraber “hayır” dedik.
Farklıydık ama sekiz yıl önce orantısız polis şiddetine el ele, omuz omuza direndik.
Farklıydık ama sekiz yıl önce haksızlığa, hukuksuzluğa, güçlünün sırf güçlü olduğu için irademizi hiçe sayma hakkını kendinde görmesine “dur” dedik.
Farklıydık ama sekiz yıl önce tüm çoğulluğumuzla güçlüyü tökezleten etkili bir politik irade oluşturduk.
Bugün ise bir karabasan içinde yaşıyoruz.
Hükümet, bilinçli ve sistematik bir çabayla oluşturulan iki parçalı, kendi kendisiyle çatışmalı, Cumhur İttifakı ile Millet İttifakı arasındaki siyah-beyaz kutuplaşmaya mahkum bir Türkiye yanılsamasını gerçek;
ortak yaşamlarını birbirleriyle açık ve doğrudan iletişim kurarak düzenlemek isteyen insanların çoğunlukta olduğu çok renkli ve çok sesli Türkiye gerçeğini ise uzak bir hayal sanmamızı istiyor.
Artık bu karabasandan uyanma ve birbirimizi uyandırma vakti geldi.
Artık birbirimizle konuşma vakti geldi.
Artık sekiz yıl önce yeşili korumak adına hep beraber attığımız özgürlük, hak, hukuk ve demokrasi çığlığını çoğaltmanın vakti geldi.
Kazdağları’ndan Kuzey Ormanları’na, Cerattepe’den İkizdere’ye, Hewsel Bahçeleri’nden Aliağa’ya, Marmara Denizi’nden Trakya’ya, Hasankeyf’ten Akkuyu’ya her bir karışın talan edildiği Türkiye’de Gezi’den doğan sesi yükseltmenin vakti geldi.
Artık Yeşiller’in vakti geldi.
